Hoe
hebben de wereldoorlogen onze literatuur aangepast? Om deze vraag te kunnen
beantwoorden moet je eerst weten wat de toestand was voor het interbellum,
tijdens de eerste wereldoorlog en tijdens de tweede. Om het gevolg te weten, moet je de oorzaak
kennen. Daarom beginnen we eerst met wat de situatie was voor de
wereldoorlogen.Daarna
gaan we kijken wat er in die hectische periode allemaal gebeurde en aan het
einde kijken we hoe de literatuur dus veranderd is.
In
de tijd voor de eerste wereldoorlog stonden het impressionisme, naturalisme,
symbolisme en de neoromantiek centraal. Dit waren de manieren waarop
schrijvers te werk gingen voor de eerste wereldoorlog. Samengevat kan je zeggen
dat ze in die periode schreven over onder andere, een nabij hangend noodlot,
hoe de mens ontstaan was, of hoe dingen ervaart werden, anders dan ze eigenlijk
waren. Ook belangrijk is dat ze allemaal nauw samenhangen, ze reageren op
elkaar. Het symbolisme reageerde bijvoorbeeld op het impressionisme en het
naturalisme.
Hoe
schreven ze dan in de periode van het interbellum? Er ontstond in de periode 2
nieuwe stromingen. De radicale variant en de gematigde. De radicale avant-garde was letterlijk een
nieuwe manier aan het zoeken om hun kunst uit te beelden. Terwijl het gematigde
modernisme een nieuwe manier van schrijven gebruikte. In plaats van letterlijke
uitdrukkingen zouden ze gebruik maken van een uitgebreide omschrijving, om de
tekst een diepere betekenis te geven.
Hitler
had zeker ook een grote invloed, en niet alleen op de industrie en de politiek.
De avant-garde was geboren. Zoals eerder gezegd gingen ze opzoek naar nieuwe
manieren om hun kunst te verbeelden. Naast nieuwe onderwerpen en schrijfwijze
gingen sommige extremisten de straat op om hun kunst te vertonen. De avant-garde bestaat uit meerdere verwante
bewegingen zoals dadaïsme, kubisme, expressionisme, futurisme en het
constructivisme. Ze volgden dus ook niet allemaal dezelfde richtlijnen. Om een
voorbeeld te nemen, te futuristen begonnen een toekomst perspectief uit te
denken en die via hun werk te realiseren.
De
schade achtergelaten door de tweede wereldoorlog is immens groot. Schrijver
wouden niet langer meer schrijven over zoete rijmpjes en blije onderwerpen, als
de realiteit zou duister was. Ze moesten het onder ogen zien, de literatuur was
door deze duistere omhelzing compleet veranderd. Ook kwam er nog een nieuw
soort literatuur, namelijk de oorlogsdagboeken. Door mensen geschreven om hun
trauma’s te verwerken, en door ons gebruikt om een beeld te scheppen van de
oorlog en de situaties die amper te bedenken zijn.
De
literatuur is dus gegaan van gevoel naar een meer realistischer en duister
standpunt. Er werden nieuwe vormen ontdekt en we werden veel creatiever in het
bedenken van nieuwe vormen. Het interbellum gaf daarmee wel geboorte aan de
avant-garde, die een grote invloed hadden op de huidige samenleving. Om de toekomst te veranderen moet je eerst
weten wat er in het verleden gebeurt is.
Bronnen: https://www.literatuurgeschiedenis.nl/20ste/literatuurgeschiedenis/lg20007.html
Bronnen: https://www.literatuurgeschiedenis.nl/20ste/literatuurgeschiedenis/lg20007.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten